16
Februari 2004: 7 Avalonners passeren
de sifon... droog!!!
Vandaag zijn we door de sifon geraakt. Met de
hele bende (7 man!) zijn we in ploegjes van 2 ?3 "efkes" gaan bezien
wat duikers Jacques en Michel als enigen hadden gezien!
Het was fantastisch. Het is er echt groot, op zijn Frans, zeer afwisselend
(zalen van 10 m breed verbonden door grote gangen van 3-4 m breed) en
vooral: het blijft maar doorgaan. In een quasi rechte lijn, en dat over
meerdere honderden meter!!! Onderweg concreties en mooie kleivloeren.
De clou is die waterval, waar men komt na een fantastische elliptische
gang (2 m diameter) waarin men sterk daalt. De waterval hoort men al
van ver; het is een prachtige waterval die in een boog vanuit het dak
valt in een groot bassin.
Finaal stopt het op een vieze, zwarte sifon met schuimvlokken. Geen
sifon die me een goed gevoel geeft... maar we zien wel.
Maar,
die schatting van 200 m van de duikers is te bescheiden, er is zeker
500 m, en in rechte lijn gaan we echt veel verder dan gedacht.
Enfin, het was echt ongelooflijk. Dit is een van onze beste ontdekkingen
ooit. Sommigen werden zwaar door hun emoties overmand en schrijven hopelijk
hun verhaal ook eens neer. Wordt alleszins vervolgd, van de zomer..
Maar hoe we het flikten om 20 meter stroomafwaartse sifons te passeren,
waarin een rivier met een debiet van actueel ongeveer 50 m3/uur verdwijnt?
Leegpompen was onmogelijk, gezien het debiet.
In het heel kort: de rivier wordt gecapteerd ter hoogte van
een dam (zie foto rechts) en is dan over 110 m afstand gekanaliseerd
geworden in flexibele buizen van 15 cm diameter. Deze buizen
gaan zelfs doorheen de sifons en monden daarachter uit (dank U, duikers!).
Omdat de rivier niet meer door de sifon zelf maar door een buis stroomt,
moeten we enkel de sifon leegpompen en erdoor kruipen. Spannend h?
Op de foto zie je de oranje buis waardoor de rivier stroomt. De dunnere
grijze dienen voor het leegpompen van de sifon.
Simple comme bonjour. Maar we zijn met dit project, dat begonnen
is als een "maf idee" van uw dienaar, al wel 3 maanden "volle gas" bezig.
En Avalonners op full speed, dat wil iets zeggen. Er zijn bergen
werk verzet, materiaal versleept, en de ene ingenieuze oplossing na
de andere bedacht voor de vele problemen waarmee we week na week geconfronteerd
werden. Maar het is gelukt.
9 Mei 2004: weer een sifon
gedoken + pompwerken ?volont? !
Tijdens
het weekend van 8 en 9 mei organiseerden we een tweedaagse met als
doel de sifon "Ex-Terminal" weer leeg te pompen en de duikers te
vergezellen op hun poging om de nieuwe eindsifon, achteraan de
Réseau Jacques & Michel, te duiken. Maar zaterdag stond de
rivier in forse crue en moesten Jacques en Michel het zonder ons
stellen. Toch werd hun expeditie een succes! Immers, de "Réseau
J&M" eindigt op een nieuwe sifon, voorlopig zonder naam.
Michel slaagde erin hem te passeren (10 m lang en vrij nauw en
moeilijk). Achter deze sifon, diende Michel een bijna 20 m
lange "vo?e-mouillante" te passeren. Daarna kende hij het plezier
om weer te wandelen door de mooie rivier. En dan... het wordt
eentonig... was daar weer een nieuwe sifon! Deze lijkt
makkelijk duikbaar. Al bij al een succes dus, 60 m progressie
en grote perspectieven.
Zondag 9 mei dan was het droger en konden we de
sifon leegpompen. Dit gaf ons de kans om de topo aan te vatten van
de "Réseau J&M". Aldus topografeerden we meerdere honderden
meters, doch er resteert nog veel meer dan dat te meten en vooral te
ontdekken in dit complex stuk grot. Intussen maakte uw dienaar vele
foto's, zodat iedereen ook eens kan meekijken waarover het gaat.
Een paar weken later, 20/21/23 mei, organiseerden we
er een drie-daagse. Goed weer, pompen dus en weeral explo en
topowerk. Spannende en vermoeiende dagen hoor! De
sifon, eens leeggepompt, sluit zich binnen de 15 minuten weer af
wegens waterinfiltratie (= onoplosbaar probleem). We beleefden
hachelijke momenten toen de pomp een half uur lang uitviel en er
drie man achter de sifon zat. Tijdens deze driedaagse werd nog zeker
100 m bijontdekt, met als hoogtepunt een lang, spectaculair en
turbulent stuk rivier, dat in feite de actieve benedenverdieping is
(tot nu toe vorderden we er doorheen een grote, fossiele galerij.
Deze gang komt uit bovenaan de waterval... een prachtig einde.
Na dit lange weekend is de topobalans van de grot
reeds opgelopen tot 1100 m, doch er resteert nog minstens 400 m op
te meten dus we kunnen veilig zeggen dat de grot de 1,5 km voorbij
is, en we de Fagnoules stilaan mogen inschrijven in onze lijst van
"grote" ontdekkingen. En het is nog niet gedaan, geloof me vrij
(want wij weten dingen die jullie nog niet weten, haha!).
Geheel achteraan de grot hebben we nu een diepte van -55m t.o.v. de
oppervlakte bereikt...maar de resurgentie ligt op -135m!