We zijn terug, en het was weer plezant. Annette heeft het meeste
hieronder al verklapt. De omstandigheden waren niet eenvoudig. Een
pak sneeuw de eerste dag (mooi, dat wel) zorgde dagenlang voor veel
smeltwater ondergronds. Eens de sneeuw weg was, keerde het weer en
kregen we er regen bij. Daarenboven (zuiver toevallig)zaten we
voortdurend in grotten bezig met grote "nev?": onderaardse sneeuw-
en ijsmassa's. Het was dus berenkoud, en we zijn elke dag tot op ons
ondergoed nat geworden.
In vele grotten bleven we op onze honger zitten en moeten we later
terugkeren.
AN107/108: daar wilden we op -100 een gat gaan openmaken maar de
grot stond in crue dus we zijn daar niet geraakt. Wel ontdekten we
op een palier een grote, nieuwe, parallelle put met een magnifieke,
gestratifieerde gletsjer.
AN664: -50 ?-60, het actief loopt door maar was te nat.
AN54: einde rond -50, op hopeloze spleet met tocht.
AN1: einde op -112, hopeloze spleet. Herexploratie van een mooie
grot die reeds in 1975 door JF Pernette was onderzocht. Heel nat en
cruegevoelig.
AN509: grot die ik in 1998 vond maar die we achteraf niet meer
terugvonden. Heel indrukwekkende afdaling in een ruime put waar een
magnifieke meander vertrekt die naar een serie putten leidt.
Voorlopig einde op -90m, bij het desequipement en topo werd via een
smalle ijsput nog een nieuwe grote galerij gezien, die wegens gebrek
aan een spitset niet kon worden bezocht. Wordt vervolgd.
AN546-Pozo Georges: hier gingen we twee keer werken in affreuse
omstandigheden op -100m (sneeuw, modder, smeltwater). Afgrijselijk
koude grot waar we nu al veel tijd hebben ingestoken want ze ligt
boven het systeem van Anialarra en dat op 2280 m! We zitten boven
een nieuwe, doch smalle put. Stenen vallen 20 m dieper. Wordt
vervolgd.
Verder prospecteerden we nog twee vakken van 100x100m en maakten we
nog een oppervlaktetopo van de AN57 naar de FR3. Kortom we zaten
niet stil.
Ziezo we hebben weeral een kleine bijdrage geleverd aan de
exploratie van dit enorme karstgebied.
